Biologia AR Szczecin

STRATEGIE LEKCJI
     
     Lekcja- główny element systemu klasowo- lekcyjnego w dydaktyce, nazywana jest formą organizacyjną. Istnieją 4 strategie kształcenia Okonia, więc 4 typy lekcji:
I strategia przyswajania wiedzy gotowej (lekcja podająca)
II strategia problemowa- samodzielne dochodzenie uczniów do wiedzy, rozwiązywanie problemów
III strategia oddziaływania na rzeczywistości: praktyka, ćwiczenia, zadania (ekspozycyjna)
IV strategia oddziaływania na ucznia, na jego postawy, system wartości np. muzyka, plastyka, sztuka.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE (klasyfikacja)

    Środki dydaktyczne – to wszelkiego rodzaju przedmioty oddziałujące na zmysły uczniów, których zadaniem jest ułatwienie poznawania rzeczywistości. Środki dydaktyczne skracają proces nauczania, pozwalając w krótszym czasie przekazać więcej wiadomości.

Podział środków dydaktycznych:
•    Środki naturalne takie jak okazy z otoczenia przyrodniczego, kulturowego, społecznego, które bezpośrednio przedstawiają rzeczywistość
•    Środki techniczne, które pokazują rzeczywistość w sposób pośredni:
o wzrokowe:
-przeźrocza;
-film;
-rysunki;
-fotografie;
-ilustracje z czasopism, folderów itp.;
o słuchowe:
-nagrania magnetofonowe, płytowe;
-audycje radiowe;
-wzrokowo słuchowe:
-programy telewizyjne;
-multimedialne programy komputerowe;
o automatyzujące:
-maszyny dydaktyczne;
-komputery.

•    Środki symboliczne, przedstawiające rzeczywistość za pomocą słowa żywego i drukowanego (w tym podręcznik szkolny), znaków, rysunków technicznych, grafów, map.

      Środki dydaktyczne są nieodzownym i jednym z podstawowych składników racjonalnie zorganizowanego i zrealizowanego procesu nauczania – uczenia się. Zdaniem W.Okonia, środki dydaktyczne decydują wyłącznie o końcowych wynikach pracy dydaktyczno – wychowawczej, niemniej jednak, wzbogacając stosowane metody nauczania, przyczyniają się do wzrostu ich efektywności. Dzięki temu usprawniają one nie tylko bezpośrednie poznawanie rzeczywistości przez uczniów, lecz dostarczają także tworzywa w postaci wrażeń i spostrzeżeń, na którym opiera się poznanie pośrednie, czynności umysłowe, a ponadto różnego rodzaju czynności praktyczne.
     Nawiązując do wyżej wymienionych wyłącznie końcowych wyników pracy dydaktyczno – wychowawczej zdeterminowanych użyciem środków dydaktycznych, można by się pokusić o krótką polemikę, zwłaszcza, gdy bierzemy pod uwagę nowoczesne pomoce naukowe (jak choćby komputery), które to (właściwie zastosowane) wspomagają cały proces dydaktyczny a nie tylko jego końcowe efekty.
     Według Cz. Kupisiewicza środki dydaktyczne są to "przedmioty, które dostarczając uczniom określonych bodźców sensorycznych oddziałujących na ich wzrok, słuch, dotyk itd., ułatwiają im bezpośrednie i pośrednie poznawanie rzeczywistości." Przyjął on następujący ich podział:
•    Wzrokowe-przedmioty naturalne, wykresy, diagnozy, symbole
•    Słuchowe-płyty, taśmy, instrumenty muzyczne, radia
•    Wzrokowo-słuchowe – projektory filmowe, aparaty telewizyjne
•    Częściowo automatyzujące proces uczenia i nauczania – maszyny dydaktyczne i komputery, których zastosowanie stanowi meritum niniejszej pracy.

Niestety nie mam (bo nigdzie nie mogłam znaleźć) podpunktu dotyczącego lekcji o wielu momentach. Było coś na necie, ale jak coś to jeszcze poszukajcie i sami to zinterpretujcie. Pozdrawiam