Forum kierunku Biologia
1. Biotransformacja – przemiana związku chemicznego w inny produkt lub produkty z udziałem mechanizmu biologicznego (prawie zawsze dzięki działaniu enzymu).
2. Na przemianę substancji obcych w organizmie wpływają czynniki:
genetyczne
fizjologiczne
środowiskowe
3. Układy enzymatyczne, które odpowiadają za przemiany ksenobiotyków w organizmie rozwijały się w miarę przystosowania się danego gatunku do życia na lądzie. U ryb i płazów wodnych te układy nie są w pełni rozwinięte. Różnice gatunkowe w przebiegu biotransformacji dotyczą procesu utleniania, redukcji, hydrolizy czy sprzęgania. Mają one charakter ilościowy w reakcjach oksydacyjno-redukcyjnych.
4. Przykłady
Utlenianie łańcucha bocznego heksobarbitalu najłatwiej przebiega u myszy, trudniej u królika i szczura, najtrudniej u człowieka i psa.
Osocze krwi pewnych szczepów królików zawiera enzym hydrolizujący atropinę. Enzym ten nie występuje jednak u innych zwierząt.
Największe jakościowe różnice gatunkowe występują w procesie sprzęgania. Glukuroniany powstają powszechnie w organizmach zwierząt, ale wyjątkiem mogą być koty, u których proces ten przebiega w małym stopniu.
W procesach syntezy związków peptydowych biorą udział różne aminokwasy (glicyna, ornityna, kwas glutaminowy) u różnych gatunków.
5. Występują również genetycznie uwarunkowane różnice w biotransformacji u tego samego gatunku. Jest to związane z różną aktywnością danego enzymu. U ludzi występują znaczne różnice w szybkości acetylacji amin. Różnice w szybkości wielu przemian substancji obcych w organizmie zależą od wieku i płci. Aktywność enzymów mikrosomalnych odpowiedzialnych za biotransformację ksenobiotyków jest mniejsza w życiu płodowym i u noworodków niż u osób dorosłych. Noworodki nie mają całkowicie sprawnego mechanizmu sprzęgania z kwasem glikuronowym, dlatego często dochodzi u nich do ciężkich zatruć lekami, które ulegają detoksykacji przez syntezę glukuronidów.
6. U samców szczurów niektóre procesy biotransformacji np. N- demetylacja morfiny zachodzą szybciej niż u samic. Ma to związek z większym stężeniem androgenów u samców. W przypadku sprzęgania z kwasem glukuronowym różnice takie nie występują.
7. W późniejszym okresie ciąży obserwuje się zmniejszenie intensywności wielu reakcji biotransformacji, zwłaszcza sprzęgania z kwasem glukuranowym.
8. Na aktywność enzymów mikrosomalnych ma wpływ dieta i ogólny stan odżywienia organizmu. W stanach głodu intensywność tych procesów jest zmniejszona. Podobnie jest w przypadkach niedoboru w pożywieniu białka, żelaza, magnezu, selenu, wapnia , miedzi, witaminy C i E. dieta bogata w wielonienasycone kwasy tłuszczowe powoduje zmniejszenie zawartości cytochromu P-450. Jest to związane z procesem peroksydacją kwasów tłuszczowych nienasyconych, który powoduje degradację błon siateczki śródplazmatycznej i tym samym utratę tego cytochromu.
9. Stany patologiczne wątroby (marskość, zapalenie wątroby) wpływają negatywnie na intensywność przebiegu procesów biotransformacji. W mniejszym stopniu zachodzi wtedy sprzęganie z kwasem glukuronowym.
10. Czynniki środowiskowe (zimno, hałas) powodują zwiększenie aktywności enzymów mikrosomalnych a przez to zwiększenie szybkości niektórych reakcji np. hydroksylacji aromatycznej 1- naftyloaminy.
Offline
Biolog w pełni ;D
Hmmm... a szto to???
Offline
TESTY TOKSYCZNOŚCI Z ZASTOSOWANIEM TESTU NA ROZWELITKACH
Co to jest bioindykacja?
BIOINDYKACJA jest to metoda, która wykorzystując żywy organizm, pozwala ocenić stan środowiska – głównie stan zanieczyszczeń.
Bioindykacyjna ocena różnych technologii produkcji, a także bieżący monitoring ścieków i odpadów sprzyjają tworzeniu technologii proekologicznych.
Ponadto do zadań bioindykacji należą :
Określenie charakterystyki toksykologicznej substancji biologicznie aktywnej, bądź jej formy użytkowej.
Ocena stanu ekosystemów.
Ustalenie pojemności ekosystemów wobec toksyn.
Ocena interakcji między toksynami.
Ocena interakcji między toksyną a środowiskiem.
Ochrona wodociągów przez system reakcji alarmowej.
Bioindykatory stosowane w Polsce
W naszym kraju istnieją Polskie Normy zalecające podobne bioindykatory jak w standardach międzynarodowych:
glon - Chlorella sp.,
skorupiaki - Daphnia magna i Gammarus varsoviensis,
ryba - Lebistes reticulatus.
Możliwość pozyskania organizmu testowego
Organizm testowy musi odpowiadać wielu surowym wymaganiom dotyczącym m.in. ciągłej dostępności i jednorodności genetycznej.
Można prowadzić stałą hodowlę organizmów testowych – jest to kosztowne, bioindykatory podlegają różnym zmianom co może prowadzić do różnej ich wrażliwości, w zależności od laboratorium.
Można kupować bioindykatory w formie kryptobiotycznej (wrotki - w formie cyst, skorupiaki - w formie jaj przetrwalnych, glony – jako komórki unieruchomione w nośniku) – formy takie mogą być długo przechowywane i w razie potrzeby w krótkim czasie przygotowane do testu. Eliminacja hodowli pozwala na obniżenie koszów badań.
DAPHTOXKIT F – mikrobiotest toksyczności ostrej
Mikrobiotest DAPHTOXKIT F pozwala w ciągu 48 godzin ocenić unieruchomienie lub śmiertelność organizmów testowych, przy obliczeniach EC50 lub LC50.
DAPHTOXKIT F
Test Daphtoxkit F wykorzystuje skorupiaki: Daphnia magna lub Daphnia pulex.
Organizmy dostarczane są w postaci jaj przetrwalnych, które należy przechowywać w ciemności, w temp. 4-8oC (do kilkunastu miesięcy !!!).
Oprócz Dafni zestaw zawiera pożywkę oraz sprzęt (pipety, kubki testowe, próbki odniesienia).
Wykonanie testu
Przed testem cysty muszą być umieszczone w wodzie wraz z pożywką. Pod wpływem silnego światła następuje rozwój form przetrwalnych i po okresie 72 godzin następuje wylęg młodych osobników gotowych do testu.
Płytkę ze studzienkami należy wypełnić wg. podanego schematu wzrastającymi stężeniami badanej substancji.
Do każdej ze studzienek należy dodać określoną liczbę Dafni.
Płytkę należy inkubować w temp. 20oC w ciemności.
Po 24 i 48 godzinach należy określić ilość martwych i immobilizowanych skorupiaków (zwierząt, które nie są w stanie pływać po łagodnym wzburzeniu płynu przez 15 sek.).
Wyniki testu należy zanotować i obliczyć LC50 zgodnie ze standardowymi procedurami.
Zalety testu Daphtoxkit F
Łatwy w wykonaniu.
Nie wymaga hodowania organizmów w laboratorium i opieki nad organizmami testowymi.
Szybki.
Wiarygodny.
Łatwy do powtórzenia.
Szeroko stosowany w wielu laboratoriach na świecie, dla rutynowych testów przesiewowych, próbek chemicznych lub środowiskowych.
Możliwość przechowywania jaj przetrwalnych.
Minimalne wymagania w zakresie sprzętu: stół, mikroskop, mały inkubator, konwencjonalne szkło laboratoryjne.
Zgodny z protokołami dotyczącymi testów z Daphnias opisanych przez międzynarodowe organizacje OECD i ISO.
Łatwa ocena wyników.
Tani.
Dlaczego Dafnie?
Dafnie jako organizmy testowe zostały wprowadzone w latach 40-tych naszego stulecia.
Są to organizmy występujące na całym świecie, w wielu różnych biocenozach słodkowodnych.
Pełnią one ważną rolę w łańcuchu troficznym pomiędzy producentami a rybami.
Mają dobrze poznaną fizjologię, co umożliwia ich hodowlę laboratoryjną i prowadzenie długoterminowych testów.
Są wrażliwe na szerokie spektrum zanieczyszczeń środowiskowych.
Ze względu na małe rozmiary wymagają małych objętości badanych próbek oraz niewielkiej przestrzeni w laboratorium, zarówno do prowadzenia hodowli, jak i do testów.
Zastosowanie testu z Daphnia magna
BADANIA:
woda przeznaczona do picia
woda przeznaczona do uzdatniania
ścieki
odbiorcze zbiorniki wodne
Badania toksykologiczne z zastosowaniem Daphnia magna przeprowadzane w Zakładzie Hydrologii Akademii Rolniczej w Szczecinie
Metoda wykrywania ukrytych zatruć zbiorników wodnych.
Biologiczna metoda wykrywania trujących substancji przenikających z atmosfery do wody.
Immobilizacja - zahamowanie ruchu skorupiaków
LC50 (lethal concentration) – stężenie związku powodujące śmierć (unieruchomienie) 50% osobników badanej populacji;
EC50 (effective concentration) – stężenie związku powodujące 50% zahamowanie określonego procesu fizjologicznego u organizmów testowych
Offline
Biolog w pełni ;D
Hehe tak tak Asia coś umieści, ale dziś wieczorem lub jutro rano
Offline