Biologia AR Szczecin

Forum kierunku Biologia

  • Nie jesteś zalogowany.
  • Polecamy: Komputery

  • Index
  •  » Pomoce
  •  » OPRACOWANE PYTANIA Z EMBRIOLOGII

#1 2008-01-26 21:41:02

Mycha

Biolog w pełni ;D

4273044
Call me!
Zarejestrowany: 2007-01-18
Posty: 122
Punktów :   

OPRACOWANE PYTANIA Z EMBRIOLOGII

TEMATY NA ZALICZENIE Z EMBRIOLOGII

1.    Budowa układu rozrodczego samicy?

Układ płciowy żeński:
    Układ rozrodczy żeński i męski znajduje się w JAMIE CIAŁA;
    Żeński układ rozrodczy jest niesymetryczny (pojedynczy). W profazie wytwarzają się dwa oogonia, ale z czasem prawy ginie;
    Zdarza się u prymitywnych kaczek, iż układ rozrodczy jest lewo i prawo stronny (2 jaja w ciągu dnia).
    Proces tworzenia jaja trwa od 9 – 24h.
    Układ umieszczony jest na tyłach nerek.
    Układ rozrodczy samiczy składa się z:
•    Jajnik - „winne grono” część korowa i rdzeniowa”’
•    Jajowód pokryty jest błoną śluzową, po rozcięciu fałdy śluzie w różnych częściach można zaobserwować 5 części. Nie jest zrośnięty z jajnikiem

U większości rozwijają się i funkcjonują tylko lewe: jajniki i drogi wyprowadzające (prawe szczątkowe) – wyjątki to: np. błotniak, krogulec, kukułka.

Jajnik umieszczony jest w uchyłku jamy ciała – kieszonce jajnikowej.

Wyprowadzające drogi rodne – JAJOWÓD – składa się z 5 różnych części:
    LEJEK JAJOWODU – krótka część ok. 15 cm.  Posiada dwie charakterystyczne cech:
•    Z jednej strony wychwytuje oocyt;
•    Zdarza się że u niektórych ptaków część ta posiada „kieszonki” – zachyłki, gdzie znajdują się plemniki po kopulacji. Plemniki muszą dostać się do lejka i tu dochodzi do zapłodnienia.
•    Lejek jajowodu – jest cienki w strukturze;
•    W lejku jajowodu dochodzi do zapłodnienia;
•     U kury oocyt w lejku przebywa 15 minut.

    CZĘŚĆ GŁÓWNA – magnum – długość ok. 30-35 cm.. Jest to część najdłuższa jajowodu, w której stosunkowo długo przebywa oocyt ok. 3,5 godziny (kura). W tej część znajduje się wiele rodzajów komórek (wydzielnicze, kubkowe).
Funkcją:
W tej części wytwarzana jest największa ilość BIAŁKA ok. 75-90%.
    Fałdu śluzowe ułożone są w postaci spirali i otaczają oocyt.

    CIEŚŃ – długość ok. 20-12 cm. Fałdy w tej części jajowodu już się trochę rozluźniają. Oocyt przebywa tu ok. 1 godziny.
Funkcja:
Dokładanie białka ok. 10%, które tworzą błony pergaminowe (pod skorupowe dwie).
    MACICA – ma ok. 20-22 cm. Jest to najbardziej ukrwiona część jajowodu.
W macicy jajo zostaje poddane dalszemu procesowi tworzenia skorupy jaja – ok. 20 godzin. Na zewnętrzną błonę pergaminową odkłada się w macicy wapienna skorupka, zbudowana główni z węglanu wapnia. Wapń dostarczany jest z krwi.

    POCHWA (otwiera się do steku) – W tej części nadal trwa proces tworzenia się skorupy oraz barwniki, które nadają kolorytu jaju. Na jajo nakładana jest warstwa śluzu ochronnego – kutykula, która zapobiega przed wyschnięciem i mikroorganizmami. Dzięki komorze powietrznej utrzymywana jest temperatura jaja. Zadaniem pochwy jest także wypchnięcia jaja, w czasie znoszenia jaja wysuwa się zasłaniając ujście jelita grubego.

1)    FSH – hormon dojrzewania pęcherzyków. Wpływa na wydzielanie estrogenów, aktywizujących proces transkrypcji informacyjnego RNA w wątrobie, co zwiększa syntezę substancji do budowy ŻÓŁTKA.
2)    LH – hormon lutenizujący – wraz z progesteronem uruchamia procesy związane z pęknięciem pęcherzyków.
3)    PROLAKTYNA – hormon antagonistyczny do FSH, odpowiedzialny za przerwy w nieśności.

HORMONY JAJNIKOWE:
Wywołują tworzenie jaja w jajowodzie, mogą również pełnić rolę regulatorów genów.
1)    ESTROGENY – wpływ na różnicowanie się komórek jajowodu produkujących specyficzne białka albuminy i lizozymy. Kierują rozwojem gruczołu skorupkowego aktywizując po rozpoczęciu nieśności przemiany wapniowe. Magazynują wapń, w jamach szpikowych i uruchomiają tym rezerwy z kości.
2)    PROGESTERON – indukcja wydzielania amidyny – białko bójcze.
3)    ANDROGENY – koordynacja wydzielania estrogenów i progesteronu.
4)    WAZOTOCYNA – wypychanie jaj.
LTH – bodziec dotykowy zmniejszający nieśności. Długotrwałe działanie LTH wywołuje chęć wysiadywania jaj .

2.    Budowa układu rozrodczego samca?

Narządy moczowe i płciowe  koguta:
    Mieści się wewnątrz jamy ciała;
    Na wysokości kręgosłupa, leżą nerki,  wzdłuż kręgosłupa i maja zrazikowaty kształt;
    Na wysokości przedniego płata nerek leżą jądra;
    Wykształcony narząd kopulacyjny;
    Nie ma gruczołu krokowego;
    W najądrzach, które słabo są rozwinięte, nasienie nie jest kumulowane, a zatem jest produkowane na bieżąco;
    Pomiędzy pierwszym a ostatnim naskokiem kopulacji różnica jest 50%. Kogut może dokonać 40-stu naskoków w ciągu dnia.
    100mln plemników – nasienie jest skuteczne;
    U ptaków grzebieniowatych zapłodnienie zachodzi przy styku narządu kopulacyjnego, tylko występuje wydłużona rynienka stekowa.

UKŁAD ROZRODCZY:
Skład się z jąder, najądrzy, nasieniowodów i organu kopulacyjnego.

JĄDRA – wytwarzają męskie komórki rozrodcze oraz hormony. Leżą wzdłuż lędźwi obok przedniego płata nerek. Mają owalny bądź fasolowaty kształt, kolor 0 cielisty, szarobiały lub są pigmentowane (kogut i indor).
Zbudowane są z błony białawej, miąższu (t. łączna), w którym występują kanaliki plemnikotwórcze, kanaliki sieci jądra i kanaliki wyprowadzające. Nie mają budowy zrazikowej.
Komórki Sertoliego spełniają funkcję podporowo – odżywczą, a komórki Leydiga (śródmiąższowe) – pełnią funkcję gruczoły wydzielania wewnętrznego.
Jądra różnej wielkości w zależności od gatunku i sezonu często lewe większe od prawego.
Na powierzchni jądra leży uwidaczniające się w okresie godowym – najądrze do którego przewodu dochodzą przewodzi odprowadzające jądra.

NASIENIOWODY – są cienkie i poskręcane i biegłą wzdłuż kręgosłupa obok moczowodów i otwierają się na brodawkach bocznej ściany steku.

PRĄCIE (organ kopulacyjny) – u większości ptaków jest zredukowany (dobrze wykształcony u kaczora i strusia), u grzebiących w szczątkowej postaci dwóch brodawek. U wodnych dobrze wykształcony.
Prącie strusia – przypomina prącie ssaków, ale wypełnia się chłonką a nie krwią.

PLEMNIK – zbudowany jest z 3 części: główka a na niej akrosom, wstawka (szyjka) oraz witka (zbudowana różnie, zależnie od gatunku).
Zróżnicowana budowa plemnika – u wielu gatunków główka ma kształt elipsy, a u niektórych ma kształt skrzydełka.






3.    Tworzenie się jaja?

Jajo ptaka, żeńska komórka rozrodcza wytwarzana przez lewy jajnik samicy ptaka (jajnik prawy jest silnie zredukowany). Dojrzały jajnik lewy złożony jest z dużej ilości pęcherzyków jajowych, z których najbardziej dojrzały pęka i uwalnia dużą komórkę jajową, która przemieszcza się do przedniej części jajowodu. W górnym jego odcinku ulega ona zapłodnieniu. W następnych odcinkach jajowodu jajo ulega kolejnym przeobrażeniom: liczne gruczoły nabłonka jajowodu wytwarzają kolejno białko otaczające właściwe jajo, osłonkę pergaminową i białkową oraz płynne białko przenikające przez te osłonki do jaja. W końcowym odcinku jajowodu (gruczoł skorupkowy) wytwarzana jest twarda skorupka wapienna nadająca jaju ostateczny kształt. Najniższy odcinek jajowodu produkuje śluz pozwalający na wydobycie się ukształtowanego jaja na zewnątrz przez stek.

Proces tworzenia jaj polega na wytworzeniu oocytu:
Jajowód łapie oocyt, ale nie jest z nim połączony. Najbardziej ukrwiony jest jajnik i występuje tu tylko jedno nie ukrwione miejsce STIGMA, pęka tu pęcherzy Graffa oraz ciałko żółtkowe wydostaje się i zbliża się do jajowodu.

4.     Zarys budowy jaja i jego skład chemiczny?


Budowa jaja ptaka: 1 - skorupka wapienna, 2 - zewnętrzna błona podskorupowa (pergaminowa), 3 - komora powietrzna, 4 - wewnętrzna błona podskorupowa, 5 - sznury białkowe - chalazy, 6 - białko gęste, 7 - osłona żółtka, 8 - wewnętrzna warstwa białka płynnego, 9 - żółtko białe, 10 - żółtko żółte, 11 - tarczka zarodkowa

Jajo składa się z 3 podstawowych części, które w jaju kurzym stanowią odpowiednio:
    58% - białko;
    30%- żółtko;
    12% - skorupka.

Indycze jaja mają podobny skład do kurzych, a kacze i gęsie ok. 35% żółtka i odpowiednio mniej białka.

ŻÓŁTKO – stanowi właściwą komórkę jajową, w świeżo zniesionym jaju zajmuje pozycję centralną, a w miarę starzenia się unosi się ku górze. Wybite ma kształt spłaszczonej kuli o średnicy ok. 35-40mm. Na powierzchni żółtka występuje jaśniejszy krążek cytoplazmatyczny (oocyt lub blastodysk w jaju zapłodnionym.

Ma budowę wielowarstwową z na przemian ułożonymi warstwami żółtka jasnego i ciemnego.
W środku żółtka widoczny jest jaśniejszy rdzeń tzw. Latebra, kształtu gruszkowatego, łącząca się z powierzchnią żółtka szyjką i kończąca się lejkowatym rozszerzeniem tuż pod tarczką zarodkową (jądro Pandera).
Żółtko otoczone jest błoną mitelinową zbudowaną z włókien keratyny i mucyny.

Żółtko:
    ma właściwości emulsji typu oleju w wodzie.
    Ciężar właściwy 1,03g/cm3,
    lekko zasadowy odczyn,
    temperatura zamarzania - 6°C, koagulacji 70°C.
    Żółtko składa się z: 17% białka, 33% tłuszczu, 0,5-1% węglowodanów i ok. 1% składników mineralnych, a także witamin ( nie ma tylko Wit. C).
    Barwa żółtka waha się od jasnożółtej do ciemnopomarańczowej i zależy od zawartości w paszy barwników.

BIAŁKO – barwy jasnożółto seledynowej, otacza żółtko i stanowi ok. 2/3 masy jaja. W białko można wyróżnić warstwy:
    2 warstwy białka gęstego;
    2 warstwy białka rzadkiego ułożonego na przemian:
I warstwa – zwana warstwą chalazotwórczą, stanowi ok. 3% białka. Tu mają początek CHALAZY.
II warstwa – białko rzadkie wewnętrznie ok. 17% - rola amortyzująca.
III warstwa – białko gęste stanowiące 57-60% białka o strukturze lepkiej i galaretowatej.
IV warstwa – białko rzadkie wewnętrzne ok. 23% o niższej lepkości i mniejszej zawartości mucyny.

Białko:
    jest roztworem koloidalnym;
    po ubiciu (wtłoczeniu powietrza) tworzy pianę;
    Ścina się w temperaturze 60°C, a zamarza w temperaturze ok. -0,45°C;
    Jego ciężar właściwy 1,045g/cm3.
    Zawiera ok.40 różnych białek, najwięcej albumin, transfery, inhibitorów trypsyny, mucyn i globulin.
    Zawiera ok. 80% wody, 10-11% białka, 0,6-1% węglowodanów, 0,5% popiołu i śladowe ilości tłuszczu.

Białko w swoim składzie zawiera liczne białka chroniące treści, bądź rozwijającego się zarodka, przed inwazją drobnoustrojów. Białka te mają właściwości bakteriobójcze lub bakteriostatyczne:
    Lizozym;
    Awidyna – wiąże Wit. H (biotynę)
    Konalbumina – wiąże Fe i Mg.

Treść JAJA otoczona jest błonami, które stanowią ok. 0,6% jej masy. Zbudowane są z mukopolisacharydów, wzmocnionych siateczką włókien kreatynow0 – kolacynowych.
Błony mają łącznie grubość 0,065 mm. Zewnętrzna (podkorupkowa) jest grubsza i ściśle złączona ze skorupą , przylega do niej błona wewnętrzna – białkowa z innymi miejscami, w których tworzy się komora powietrzna.

SKORUPA jest warstwą wapienną, twardą okrywą osłaniającą jajo Pd zewnątrz, chroniącą treść jaja przez nadmiernym wysychaniem i w pewnym stopniu przez przenikaniem do niej mikroorganizmów, a dzięki porom przepuszczającym powietrze umożliwia rozwijającemu się zarodkowi korzystanie z tlenu.
Skorupa zbudowana jest z:
    Warstwy gąbczastej (palisadowej) – w skład której wchodzi głównie węglan wapnia w postaci kryształków ułożonych prostopadle i tworzących ścisłą zwartą warstwę.
    Warstwy brodawkowej – cieńszej od poprzedniej, a związki mineralne to (głównie węglan wapnia i magnezu). Układają się w niej koncentrycznie wokół włókien białkowych tworząc brodawki.

Przez obie te warstwy przechodzą pionowe kanaliki mające zwykle ujście na powierzchni – są to PORY umożliwiające wymianę powietrza i H2O.
Rozmieszczenie porów – najczęściej znajdują się na tępym końcu jaja.

Grubość skorupy w jaju kurzym 0,33 mm i zależy od wielu czynników. Najcieńsza warstwa występuje w tępym końcu jaja i równiku zaś najgrubsza w ostrym końcu.

Barwa skorupy uwarunkowana jest genetycznie, zależy od występowania pigmentów – czerwono - brunatnego, niebieskiego i zielonego.

Skorupa składa się z: 98,5% suchej masy, w której 95,2% stanowią składniki mineralne, 3.3% białko oraz śladowe ilości tłuszczu.


Budowa jaja ptasiego:

Żeńska komórka rozrodcza zostaje otoczona w jajowodzie kolejnymi osłonkami. Po zniesieniu przez samicę jaj są w większości przypadków przez nią wysiadywane, choć notowane są przypadki wysiadywania przez samce, zapewnienia odpowiedniej temperatury w inny sposób (np. zagrzebanie jaja) lub podrzucenie jaja innemu gatunkowi do wysiadywania.

Właściwa komórka jajowa składa się z żółtka stanowiącego materiał odżywczy dla rozwijającego się zarodka oraz tarczki zarodkowej zawierającej jądro. Po zapłodnieniu z tej właśnie tarczy rozwija się zarodek. Kulę żółtkową otacza błona żółtkowa którą otacza gruba warstwa białka. Żółtko może się jedynie obracać się wzdłuż osi długiej jaja, gdyż pozostałe ruchy uniemożliwiają mu dwie chalazy. Białko otoczone jest przez błonę pergaminową złożoną z dwóch ściśle do siebie przylegających blaszek, które rozchodzą się jedynie przy tępym biegunie otaczając komorę powietrzną. Z zewnątrz całe jajo otacza gruba skorupka, która może być sztywna dzięki wysyceniu wapniem (ptaki) lub skórzasta (niektóre gady). Skorupka posiada dużo tzw. porów, przez które do wnętrza jaja przenika tlen atmosferyczny i wydostaje się na zewnątrz dwutlenek węgla, powstały podczas przebiegu procesów życiowych zarodka.

5.    Nieprawidłowości w budowie jaj?

ZABURZENAI W BUDOWIE JAJ
Czasami obserwuje się w stadzie zjawisko znoszenia jaj o nieprawidłowej budowie, Uważa się, że ich udział nie powinien być większy niż 5-7%. Mogą dotyczyć zaburzeń w budowie zewnętrznej jak i wewnętrznej.
Jaja dwużółtkowe – są wynikiem wielokrotnej owulacji, pęcherzyki dojrzewają i owulują po dwa jednocześnie. Może się zdarzyć, że dwie kule żółtkowe zostaną wyłapane przez lejek i tworzy się wtedy jaja dwużółtkowe. Takie zjawisko występuje najczęściej na początku nieśności.
Jaja karłowate – inaczej bezżółtkowe o masie ok. 10kg, wytwarzane są w skutek drażnienia ścian jajowodu jakimś obcym ciałem służącym jako jądro, wokół którego odkłada się białko.
Jaja o bardzo cienkiej skorupce lub bez skorupki np. w samych błonach pergaminowych lub tzw. Jaja lane (bez błon i skorupy) – wpływa na to stres, zaburzenia gospodarki mineralnej i błędy żywieniowe.
Jaja duże jednożółtkowe – powstają wówczas. Kiedy jajo przebywa w jajowodzie dłużej niż normalnie, w następstwie zmienionej perystaltyki jajowodu.
Jajo w jaju – to jaja olbrzymy ważące ok. 120-130g i więcej, powstaje wówczas, gdy uformowane gotowe do zniesienia jajo uległo cofnięciu na skutek silnego bodźca. Jajo przechodzi jeszcze raz cykl odkładania białka i tworzenia się skorupy.

Wady budowy dotyczące kształtu (jaja zbyt wydłużone lub zbyt kuliste).

Anomalie w budowie skorupy:
1)    jaja z pęknięciami skorupy, które widoczne są dopiero podczas świetlenia jaj (tzw. Stłuczki świetlne), powstają one na skutek zaburzenia gospodarki mineralnej.
2)    Skorupy z pierścieniami, zgrubieniami, zmarszczkami, marmurkowatość – powstaje to na skutek zaburzeń w gospodarce mineralnej.
Wady treści jaja:
1)    Krwawe plamy w żółtku i plamki mięsne na białku (ich występowanie jest uwarunkowane genetycznie, a także mogą pojawiać się na skutek stresów, zaburzeń w owulacji, zatruć mykotoksynami.
2)    Jaja o posmaku ryby – uwarunkowane genetycznie lub nieprawidłowe żywienia.






6.    Czynniki wpływające na zdolność wylęgową jaj?

    Prawidłowo przeprowadzony wylęg polega na utrzymaniu temperatury inkubacji przez 14 dni na poziomie 37,8° C, w końcowym etapie inkubacji czyli klucia temp. 37,5° C z wahnięciem tylko w granicach ok. 0,2° C (suma temperatur nie powinna się zmienić więcej niż 0,4° C).
    Drugim parametrem, który ma wpływ na inkubację, jest wilgotność. Aby nie doprowadzić do utraty niezbędnej wilgoci przez jajka, w inkubatorze w okresie pierwszych 14 dni, powinna być utrzymywana wilgotność na poziomie 65%.
    Ważnym elementem inkubacji i klucia jest bardzo dobra wentylacja. W procesie rozwoju embrionu wzrasta zapotrzebowanie na tlen. Tlen wchodzi przez skorupę jajka, jak również przez nią usuwany jest dwutlenek węgla. Należy stopniowo zwiększać dopuszczenie świeżego powietrza do wnętrza inkubatora.
    Następnym ważnym aspektem jest ustawienie i obracanie jajek. Jajka muszą być obrócone co najmniej 4 - 6 razy na dobę podczas okresu inkubacji. Obracanie regularne jest szczególnie ważne, we wczesnej fazie wylęgania. Musimy uważać, aby wzrastający embrion nie przyległ do którejś ze ścianek jajka. Brak takiego regularnego obracania przez pierwsze 3 - 4 dni, spowoduje powstanie źle ukształtowanego embriona, jak również inne jego wady.

7.    Wybór jaj do wylęgu?



8.    Rozwój zarodka przed zniesieniem jaja?

Embriogeneza, rozwój zarodkowy - rozwój zarodka, który rozpoczyna się w chwili zapłodnienia, aż do momentu wydostania się (klucia) zarodka z osłon jajowych (u jajorodnych i jajożyworodnych) lub do opuszczenia układu rozrodczego samicy (urodzenie u żyworodnych).
Stadia rozwoju zarodkowego:
•    Zapłodnienie
•    Bruzdkowanie
•    Gastrulacja
•    Neurulacja
•    Organogeneza

Okres poprzedzający zniesienie jaja:
    Od zapłodnienia do zniesienia jaja, czyli do powstania stadium odpowiadającego blastuli, mijają 24 godziny.
    Bruzdkowanie należy do typu tarczowego - podziałowi ulega tylko tarczka cytoplazmy (owoplazma) na biegunie nie zawierającym żółtka, . Po jego zakończeniu centralna część tarczki zarodkowej podnosi się, a pod nią powstaje jama podzarodkowa. Część obwodowa natomiast nadal przylega do żółtka, a jej komórki są większe, cięższe i zawierają więcej żółtka. Pod tej pory część środkową tarczki nazywa się polem jasnym, a część obwodową-polem ciemnym.
    Następnym etapem jest pregastrulacja - okres polegający na wytworzeniu z pola jasnego epiblastu(zewnętrzna warstwa) i hipoblastu (wewnętrzną).Między nimi powstaje odpowiednik blastocelu. W tym stadium zarodek ma 6-10 tys. komórek i zdeterminowaną symetrię dwuboczną(najczęściej zarodek leży prostopadle do długiej osi jaja-według prawa von Baera, jeśli jajo jest zwrócone tępym końcem w lewo, to zarodek ma głowę na godzinie 12).Jajo z tak uformowanym zarodkiem jest znoszone, po czym jego rozwój zatrzymuje się do czasu aż zapanuje odpowiednia temperatura.
    Gastrulacja i powstanie listków zarodkowych
Ciało zarodka powstaje wyłącznie z pola jasnego blastodermy. W jego tylnej części pokazuje się zgrubienie epiblastu, wydłużające się ku przodowi-jest to smuga pierwotna. Przez nią wnikają do środka ku hipoblastowi komórki, które utworzą mezo- i endodermę a komórki epiblastu, które nie wejdą przez smugę do wnętrza zarodka, utworzą ektodermę. Z hipoblastu natomiast powstanie część endodermy pęcherzyka zarodkowego.
Mniej więcej w połowie długości zarodka smuga rozszerza się w węzeł pierwotny(Hensena).Z niego wyrasta ku przodowi przedłużenie głowowe-materiał na strunę grzbietową. W pełni wyrośnięta smuga zaczyna się od razu zmniejszać, ponieważ wchodzący w jej skład materiał jest stopniowo wykorzystywany do budowy struktur zarodka. Kolejne jego części powstają od głowy do tyłu. Gdy wszystkie struktury rozwiną się, smuga pierwotna zanika całkowicie.
    Różnicowanie listków zarodkowych:
1 listek to Ektoderma odpowiada za ukł. nerwowy i zmysłowy
2 listek to Endoderma odpowiada za ukł. pokarmowy i oddechowy
3 listek to Mezoderma odpowiada za ukł. wydalniczy, rozrodczy, ruchu i krwionośny


9.    Tworzenie się błon płodowych?

Błony płodowe służą do kontaktu ze składnikami odżywczymi dla zarodka.
W 2 dobie zaczynają powstawać PŁOBY PŁODOWE:

Początkowo OWODNIA otacza tylko głowę, następnie cały zarodek, zabezpieczając go przed urazami i wyschnięciem – zwiera substancje odżywcze takie jak cukry i tłuszcze.

PĘCHERZYK ŻÓŁTKOWY – łączy się z zarodkiem przez przewód jelitowo – żółtkowy. Jest bardzo dobrze ukrwiony a jego enzymy przetwarzają substancje odżywcze zawarte w żółtku na składniki przyswajalne dla zarodka. Pęcherzyk żółtkowy maleje wraz z wykorzystaniem substancji odżywczych w czasie embriogenezy.

KOSMÓWKA – początkowo otoczona tylko owodnią, później obejmuje powierzchnię pęcherzyka żółtkowego, zwiększając swoją powierzchnię chłonną tworząc dachówkowate komórki. W okresie od 3 do 6 dnia inkubacji, między owodnią a kosmówkę wciska się omocznia z którą po pewnym czasie się zrasta.

OMOCZNIA – powstaje na końcu . Powstaje w tylnym końcu jelita zarodka, zrasta się wychodząc na zewnątrz jamy ciała.
W 6 dniu lęgu jest już zrośnięta z kosmówką i otacza owodnię i pęcherzyk żółtkowy oraz część białka stykając się z błonami podskorupkowymi.
Naczynia krwionośne omoczni zaczynają pełnić rolę narządu oddechowego pobierając tlen przez pory skorupki i odprowadzając CO2 za pomocą nóżki omoczni (jelito zarodka z wnętrzem omoczni).
W 10-11 dniu lęgu błona omoczni zamyka się w ostrym końcu jaja. Nóżka omoczni nie tylko odprowadza CO2, ale zaopatruje zarodek w substancje odżywcze z białka oraz ze skorupy (CaCO3) – potrzebny do budowy kośćca.


Rozwój błon płodowych
    Pęcherzyk żółtkowy Jest najwcześniej powstającą błona płodową. W jego skład wchodzi endoderma i mezoderma trzewna obu pól. Pęcherzyk obrasta stopniowo całe żółtko, a jego część endodermalna wrasta do środka kuli. Z mezodermy powstają zawiązki krwinek i cała sieć naczyń krążenia pozazarodkowego.
Pęcherzyk żółtkowy pełni następujące funkcje:
•    oddechową(zanim przejmie ją błona omoczniowo -kosmówkowa)
•    odżywczą
•    magazynuje glikogen dopóki nie rozwinie się wątroba
•    zbiera produkty przemiany materii(dopóki nie powstanie omocznia)
    Owodnia i kosmówka - obie te błony powstają razem, przez podniesienie się ektodermy i mezodermy ściennej leżącej wokół smugi pierwotnej. Najpierw powstaje nad głową fałd owodni, poczym po bokach podnoszą się dwa fałdy, które zrastają się ze sobą .Ponieważ w tym czasie zarodek przekręca się na lewy bok, zrost ten nie leży bezpośrednio nad smugą.
Patrząc od strony zarodka kolejno znajdują się:
•    jama owodni(wysłana endodermą)
•    ektoderma owodni
•    mezoderma owodni
•    jama kosmówki
•    mezoderma kosmówki
•    ektoderma kosmówki
W ściankach owodni rozwijają się mięśnie gładkie, których skurcze zapobiegają złym zrostom. Do jamy owodni 13 dnia dostaje się białko, wypijane przez zarodek(gdy go zabraknie zarodek pije płyn owodniowy).
Kosmówka istnieje samodzielnie tylko bardzo krótki czas, ponieważ szybko zrasta się z omocznią tworząc błonę omoczniowo - kosmówkową.
    Omocznia Powstaje z endodermy i mezodermy trzewnej, jako uwypuklenie jelita tylnego(odcina się od niego).Wrasta w jamę kosmówki(pozazarodkowa), całowicie ją wypełniając. Powtaje wówczas błona omoczniowo- kosmówkowa składającą się z kolejnych warstw(od strony zarodka patrząc):
•    endoderma omoczni
•    podwójna warstwa unaczynionej mezodermy(omoczniowa i kosmówkowa)
•    ektoderma kosmówkowa
Naczynia krwionośne tej błony łączą się z naczyniami zarodka i anastomozują z naczyniami   pęcherzyka. Błona omoczniowo- kosmówkowa pełni następujące funkcje:
•    oddechową
•    wchłania białko i jony Ca2+ ze skorupki
•    reguluje gospodarkę wodną
•    zbiera produkty przemiany materii(mocznik i kwas moczowy)
W miarę wzrostu zarodka ilość płynu omoczniwego maleje, a ponieważ wytracają się tam moczany- staje się mętny.


10.    Listki zarodkowe – organogeneza?

Różnicowanie listków zarodkowych:
Ektoderma:
Z ektodermy zarodkowej powstają: układ nerwowy, nabłonek skóry oraz jego pochodne. Ektoderma pozazarodkowa wchodzi w skład owodni i kosmówki.
W stadium wykształconej smugi pierwotnej ektoderma tworzy w przedniej, środkowej części zarodka zgrubienie-płytę nerwową. Z jej boków podnoszą się fałdy nerwowe i z płyta przekształca się w rynienkę, a ta z kolei zamyka się w cewkę (najpierw na poziomie śródmózgowia, a następnie ku przodowi i tyłowi). Do stadium ok.12 somitów pozostaje nie do końca zrośnięty fragment na samym szczycie cewki. Jest to neuropor przedni. W stadium 8 somitów wykształcają się pierwotne pęcherze mózgowia: przodo-, śród- i tyłomózgowie, a gdy zarodek ma już 17 somitów, powstały też wszystkie pęcherzyki wtórne oraz zawiązki pęcherzyków słuchowych.
Mezoderma:
Mezoderma powstaje po bokach smugi pierwotnej. Rozrasta się ona zajmując stopniowo pole jasne i ciemne. Ta jej część, która leży tuż przy smudze, nosi nazwę mezodermy przyosiowej i daje początek somitom(tworzą się kolejno aż będzie ich 40). Z nich powstaną potem zawiązki kręgów sklerotomy), skóry właściwej (dermotomy) oraz mięśni szkieletowych(miotomy). Somity połączone są z mezodermą boczną nefrotomami, z których powstanie układ wydalniczy i somatyczne części gonad. Mezoderma boczna rozszczepia się na listek ścienny otrzewnej (somatopleura) i listek trzewiowy (splanchnopleura). Przestrzeń między nimi to wtórna jama ciała. Z somatolpeury powstaje owodnia i kosmówka, z splanchnopleury -pęcherzyk żółtkowy, omocznia, układ krwionośny i pierwotne krwinki czerwone.
Z somitów i obu listków otrzewnej wywędrowują komórki mezenchymy, które wnikają do głowy i między narządy pierwotne, tworząc tkankę łączną.
Endoderma:
Z endodermy, która leży pod przedłużeniem głowowym, podnosi się fałd-zaczątek jelita przedniego. Od strony tylnej zarodka w ten sam sposób tworzy się zawiązek jelita tylnego. Pozostaje przy tym nie zrośnięty środek jelita, który łączy się z pozazarodkową endodermą i żółtkiem przewodem jelitowo-żółtkowym. Podczas rozwoju połączenie to zawęża się aż do całkowitego zaniku.
W przedniej części jelita endoderma styka się z ektodermą. Gdy te warstwy zrosną się, powstaje błona gardłowa. ej pęknięcie to otwór gębowy. Analogicznie powstaje otwór odbytowy.
Endoderma pozazarodkowa wchodzi w skład pęcherzyka żółtkowego. w niej też, przed zarodkiem powstają PKP(pierwotne komórki płciowe).


11.    Oddychanie i odżywianie zarodka w czasie trwania embriogenezy?

Naczynia krwionośne omoczni zaczynają pełnić rolę narządu oddechowego pobierając tlen przez pory skorupki i odprowadzając CO2 za pomocą nóżki omoczni (jelito zarodka z wnętrzem omoczni).
W 10-11 dniu lęgu błona omoczni zamyka się w ostrym końcu jaja. Nóżka omoczni nie tylko odprowadza CO2, ale zaopatruje zarodek w substancje odżywcze z białka oraz ze skorupy (CaCO3) – potrzebny do budowy kośćca.


PĘCHERZYK ŻÓŁTKOWY – łączy się z zarodkiem przez przewód jelitowo – żółtkowy. Jest bardzo dobrze ukrwiony a jego enzymy przetwarzają substancje odżywcze zawarte w żółtku na składniki przyswajalne dla zarodka. Pęcherzyk żółtkowy maleje wraz z wykorzystaniem substancji odżywczych w czasie embriogenezy.


12.    Okresy krytyczne w rozwoju zarodka?


13.    Biologiczna kontrola przebiegu lęgu w czasie embriogenezy?

Polega na systematycznej obserwacji wylęgu i skrupulatnym notowaniu wszelkich danych o trwającej inkubacji. Pozwala oceniać prawidłowość prowadzenia wylęgów i uzyskane wskaźniki wylęgowości. Obejmuje ona:
•    Ważenie jaj w ustalonych okresach rozwoju zarodka w celu ustalenia prawidłowości;
•    Prześwietlanie jaj;
•    Otwieranie jaj z zarodkami zamarłymi i nie wyklutymi oraz ustalenie przyczyn;


14.    Rozliczenie lęgów?



15.    Lęgi naturalne = okres, dobór naturalny, gniazdo?

Rodzaje lęgów
Naturalne
Jest to podłożenie jajek lęgowych pod kwoczącą kurę, kurę liliputkę. Natomiast czekanie, aby któraś z kur przepiórki japońskiej je wysiedziała, jest mało efektywne i bardzo trudne.

Kluczowym okresem w życiu ptaków jest pora lęgowa, trwająca od pierwszych dni lutego (np. początek lęgów kruka) do późnego lata (osiąganie zdolności do lotu przez młode łabędzie, trzecie i czwarte w roku lęgi sierpówki i niektórych wróblowatych).
Ptaki są zwierzętami jajorodnymi.
Przed złożeniem jaj budują gniazdo, którego forma i kształt są charakterystyczne dla danego gatunku: może być ono na przykład niepozornym dołkiem w ziemi wykorzystywanym przez niektóre zagniazdowniki, czy też misterną konstrukcją zbudowaną przez remiza bądź raniuszka.
Poszczególne gatunki wymagają dla swego rozrodu ściśle określonego biotopu, choć zdarzają się również ptaki o dużej plastyczności siedliskowej (np. kos).
Przyczyny niekorzystnych tendencji w dynamice populacji ptaków wiążą się przede wszystkim z przekształceniami, degradacją i zanikiem biotopów niezbędnych do ich bytowania. Część gatunków wykazuje się plastycznością w stosunku do zmian w krajobrazie. Ptaki te złagodziły swoją antropofobię i ograniczyły ścisłe dotąd wymagania siedliskowe. Dzięki temu, po okresie spadku liczebności, odbudowały swoje populacje (np. bocian czarny, bielik, żuraw). Wzrost liczebności bielika i niektórych innych ptaków drapieżnych wiąże się również z zaprzestaniem ich tępienia i zmniejszeniem skażenia środowiska przez toksyczne środki ochrony roślin. Inne gatunki cechują się jednak większym konserwatyzmem. Nie zmniejszyły one swoich wymagań wobec dzikich, nie przekształconych i nie podlegających antropopresji biotopów. Ciągłość występowania tych gatunków na naszych ziemiach staje się coraz bardziej zagrożona (dotyczy to min. głuszca, cietrzewia, dzięcioła białogrzbietego).





16.    Gniazdowniki i zagniazdowniki?

Gniazdowniki - określenie gatunku ptaków, których pisklęta są po wykluciu niedołężne i wymagają opieki rodziców, w związku z czym dłuższy czas spędzają w gnieździe. Gniazdowniki najczęściej wykluwają się nagie (bez upierzenia) i ślepe, czasami są pokryte rzadkim puchem. Nie potrafią same zdobywać pożywienia i są całkowicie uzależnione od pomocy dorosłych ptaków, które je ogrzewają i karmią.
Gniazdowniki wykluwają się na wcześniejszym etapie rozwoju osobniczego (zwłaszcza rozwoju mózgu) niż zagniazdowniki. Żółtko w jajach tych gatunków stanowi 15-27% masy.
Do gniazdowników należą m.in. ptaki drapieżne, wróblowe, gołębiowate i dzięciołowate.

Zagniazdownik - określenie gatunku ptaków, których pisklęta bardzo szybko po wykluciu z jaja są zdolne do samodzielnego życia i nie przebywają w gnieździe. Są one pokryte gęstym puchem, sprawnie chodzą, biegają (niektóre także pływają), potrafią utrzymać stałą temperaturę ciała. Opuszczają gniazdo w trakcie pierwszego dnia od wyklucia i samodzielnie zbierają pokarm (wskazywany przez rodziców). Samice przez pewien czas prowadzą je, chronią przed napastnikami i ogrzewają pod skrzydłami.
Zagniazdowniki wykluwają się na późniejszym etapie rozwoju osobniczego (zwłaszcza rozwoju mózgu) niż gniazdowniki. Żółtko w jajach tych gatunków stanowi 30-40% masy.
Typowymi zagniazdownikami są: kaczki, gęsi (w tym łabędzie), kury. Pisklęta tylko około 20 gatunków ptaków od momentu wyklucia nie korzystają z pomocy rodziców (mogą ich nawet nie widzieć), są w pełni zdolne do samodzielnego życia, niektóre już w ciągu pierwszego dnia potrafią fruwać.


The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing

Offline

 

#2 2008-01-26 21:45:54

Mycha

Biolog w pełni ;D

4273044
Call me!
Zarejestrowany: 2007-01-18
Posty: 122
Punktów :   

Re: OPRACOWANE PYTANIA Z EMBRIOLOGII

Ale mam troche wątpliwości:
Pytanie 6. Bo nie wiem czy to podczas inkubacji czy w warunkach naturalnych?

Pytanie 7. Tego to wogóle nie wiem może ktoś coś napisze na ten temat?

Pytanie 8. mam nadzieje ze tu chodzi o całą embriogeneze?

Pytanie 11. Może ktoś coś dopisze, bo to chyba za mało?

Pytanie 12. To jest masakraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa nie wiem?

Pytanie 13. no z tym też jest problem bo nie wiem czy to chodzi tylko o te pierwsze dwa podpunkty ponieważ reszta jest po wykluciu?

Pytanie 14. Rozliczanie lęgów - moim zdaniem to jest chyba to z tymi wzorami ale znowu nie jestem pewna?

No i ogólnie na tyle
mam nadzieje że ktoś się dołączy do pomocy
:


The only thing necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing

Offline

 

#3 2008-01-27 09:10:17

A&M

-

Zarejestrowany: 2007-05-11
Posty: 20
Punktów :   

Re: OPRACOWANE PYTANIA Z EMBRIOLOGII

to 14 to jest z wzorami,11 tez mamy tylko to z tej omoczni,okresy krytyczne to jest z ostatniego wykladu:zaczyna sie zwiekszona smiertelnosc-podczas 1-szych 30-40 h rozwoju,kiedy wyksztalca sie pole naczyniowe.-w 6-7 dniu legu,kiedy f-kcje oddechowe przejmuje mocznia.-ok.17 dni legu,w czasie zmiany pozycji zarodka w jaju.-ok.19 dnia legu,kiedy nastepuje zmiana sposobu odddychania,wciaganie woreczka zoltkowego.to bylo na wykladzie tylko.

Offline

 
  • Index
  •  » Pomoce
  •  » OPRACOWANE PYTANIA Z EMBRIOLOGII

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
www.hwdpteam.pun.pl www.niklan.pun.pl www.klanbloodkillers.pun.pl www.unbeatenonyks.pun.pl www.marysinlas.pun.pl