Biologia AR Szczecin

1.Co to jest aerenchyma? i 3 cechy aerenchymy

Miękisz powietrzny, zwany inaczej ARENCHYMĄ, pełni funkcję tkanki przewietrzającej. Jego cechą charakterystyczną jest silny rozwój przestworów międzykomórkowych, które często zajmują w tkance więcej miejsca niż same komórki. Przestwory te tworzą ciągły system kanałów powietrznych, stanowiących wewnętrzną atmosferę roślin. W typowej postaci tkanka ta występuje u roślin podwodnych.
Ułatwia ona unoszenie się wypełnionych powietrzem organów roślinnych w wodzie (np. grzybienie białe), poza tym stanowi wewnętrzny rezerwuar gazów (tlenu i CO2), biorących udział w procesach fizjologicznych roślin związanych z wymianą gazową (fotosyntezą i oddychaniem).
Występuje u roślin wodnych, błotnych i bagiennych dla których jest zbiornikiem powietrza i szkieletem pneumatycznym.

2.wymien 5 cech nimfeidow i rośliny które maja te cechy?

Nymfeidy (nimfeidy) - grupa roślin wodnych. Główna grupa zasiedlająca litoralną strefę roślin o liściach pływających (obok roślin zanurzonych także występujących w tej strefie) - pomiędzy szuwarem właściwym (strefą roślin wynurzonych) a właściwą strefą roślin zanurzonych (elodeidami).

Zakotwiczone w osadzie przy pomocy kłączy. Liście pływają po powierzchni wody. Aparaty szparkowe liści na górnej stronie liścia.

Tworzą zwykle zbiorowiska ze związku Nymphaeion.

Przedstawiciele:
    żabiściek pływający (Hydrocharis morsus-ranae) (ponieważ ta roślina często traci kontakt z podłożem, bywa zaliczana wówczas nie do nymfeidów, lecz do pleustonu)
    grążel żółty (Nuphar lutea)
    grążel drobny (Nuphar pumila)
    grzybienie białe (Nymphaea alba)
    grzybienie północne (Nymphaea candida)
    grzybieńczyk wodny (Nymphoides peltata)
    rdestnica pływająca (Potamogeton natans)
    kotewka orzech wodny (Trapa natans)

Nazwa nymfeidy bywa czasem używana jako synonim rodziny grzybieniowatych lub podklasy grzybieniowych oraz jednostek pośrednich.

3.wymien 3 rośliny przewodnie jezior ramienicowych
Łąki podwodne ramienicowe, zbiorowiska roślinne podwodnych makrofitów rosnące na dnie oligo- i mezotroficznych zbiorników wodnych, składające się głównie z okazałych glonów należących do ramienic (Charophyta). 

3 rośliny przewodnie:
    Chara contraria – ramienica przeciwstawna
    Chara poliacantha – ramienica wielokolczasta
    Chara rudis – ramienica zwyczajna


4. Przystosowania anatomiczne i morfologiczne do planktonowego trybu życia i przykłady zwierząt:
Przystosowania PLANKTONU zooplanktonu:
Możliwość utrzymania się w środw. wodnym w stanie zawieszenia przy ograniczonej możliwości ruchów:
•    Narządy ruchu (odnóża tułowiowe u Cocepoda widłonogów, czułki II p.  Cladocera wioślarek, aparat wrotny Rotatora, rzęski Ciliata , wici Flagellata);
•    Adaptacyjne zmniejszające się prędkości opadania ( wydłużenie osi ciała Filiata sp., Kellicottia longispira (Rotatora), organy spadochronowe Calanoida, Cyclopodia, pływaki – pęcherze gazowe Chaoborus sp., krople tłuszczu Copepoda, wytwarzanie otoczek śluzowych Cladocera Rotatoria;
•    Sposoby odżywiania się ( Zagęszczenie zawiesiny „sestonu” – sedymentacja Cilita i Rotaoria, filtracja szczecinowa Cladocera – Daphnia sp.;
•    Zjawiska rozmnażania się ( krótki okres rozwoju zarodkowego jaj, skrócenie rozwoju Daphnia sp. postembrionalnego, rozród paretogentetyczny, cyklomorfoza Rotatoria;
•    Przezroczystość ciała Choaborus.

Przystosowania ZOOBENTOSU:
Mechanizmy zabezpieczające przed:
•    Brakiem tlenu (produkcja hemoglobiny Chironomidae, wysuwanie końca ciała Tubificiade, zapadanie w stan anabiozy);
•    Wyżeraniem przez drapieżne bezkręgowce i ryby (budowa rurek Trichoptera, przebywanie na pewnej głębokości pod powierzchnią osadu Sphaeriidae – Pisidium – groszówka i Spheaium - gałeczka, błyskawiczne krycie się pod powierzchnią osadu Tubificiade, zdolność autonomii Tubificiade, grubie twarde skorupy, znaczne rozmiary);
Sposoby poruszania się:
•    Zagęszczenie sestonu (sedymentacja Bryozoa i Dreissena polymorpha, ścieżki śluzowe Gastropoda, filtracja bierna – larwy Simulium sp., sieci filtracyjne larw Trichoptera);
•    Drapieżnictwo (tworzenie organów chwytnych – maska larw Odonota, odnóża chwytne Rantara sp. , czułki chwytne Chaoborus sp., żuwaczki larw Dytiscus)
•    Mułożerność.


5.Aparat wrotny występuje u wrotków (nazwa łacińska) - Rotatoria i jest to...... ja napisałam system odpowiednio ułożonych czułek na głowie

Aparat wrotny zwany inaczej narządem rzęskowym jest typowym organem wrotków. Posiada on wiele kombinacji budowy. Najprostszy typ składa się z jednego wieńca rzęsek, który otacza pole gębowe z otworem gębowym, tzw. okołogębowego i drugiego wieńca, tzw. okołoszczytowego, który opasuje część szczytową odcinka głowowego (pole szczytowe). Bardziej skomplikowany typ charakteryzuje się zanikiem wieńca okołogębowego, a wieniec okołoszczytowy rozdziela się na dwa podwieńce: przedni (trochus) leżący wyżej i dolny (cingulum). Otwór gębowy znajduje się wówczas pomiędzy tymi dwoma podwieńcami, w związku z czym wieniec przedni nazywa się zagębowym (paratrochus) a wieniec dolny – przedgębowym (protrchus). Dalsze modyfikacje mogą polegać na rozdzielaniu wieńca przedniego bruzdami na dwie lub więcej podjednostek.
Rzęski obydwu wieńców poruszają się zawsze w odwrotnych kierunkach. U niektórych gatunków aparat wrotny jest uzbrojony w kolce pomagające w zdobywaniu pokarmu. Narząd wrotny poza funkcją naganiania pokarmu do otworu gębowego pełni funkcję lokomocyjną.

6.Podkresl dwoma kreskami nimfeidy a jedna kreska elodeidy

NIMFEIDY - przedstawiciele:
    żabiściek pływający (Hydrocharis morsus-ranae) (ponieważ ta roślina często traci kontakt z podłożem, bywa zaliczana wówczas nie do nymfeidów, lecz do pleustonu)
    grążel żółty (Nuphar lutea)
    grążel drobny (Nuphar pumila)
    grzybienie białe (Nymphaea alba)
    grzybienie północne (Nymphaea candida)
    grzybieńczyk wodny (Nymphoides peltata)
    rdestnica pływająca (Potamogeton natans)
    kotewka orzech wodny (Trapa natans)

ELODEIDY – strefa roślin zanurzonych, występująca w litoralu jezior oraz rzek (potamal). Do elodeidów należą m.in.: moczarka kanadyjska (Elodea canadensis), rogatek sztywny (Ceratophyllum demersum), wywłócznik (Myriophyllum spicatum), rdestnice . Do strefy elodeidów zaliczane są także łąki ramienicowe. Czasami do elodeidów zaliczane są także izoetidy.



7. Pelagial jest środowiskiem życia (a, b, c, d) ja zaznaczyłam planktonu, nektonu i nestonu
   
Jest siedliskiem życia:
    PLANKTONU - o organizmy wodne unoszące się biernie w wodzie. Nawet jeśli mają narządy ruchu, to są one zbyt słabe, by organizmy te mogły się aktywnie przeciwstawić prądom wodnym i wiatrom. Zazwyczaj plankton stanowią drobne organizmy, ale zaliczamy do niego również meduzy, które mogą mieć znaczne rozmiary.
Plankton dzieli się na:
    plankton złożony z heterotroficznych organizmów eukariotycznych, czyli tzw. plankton zwierzęcy lub zooplankton: pierwotniaki, wrotki, skorupiaki, kryl
    plankton złożony z organizmów autotroficznych, czyli tzw. plankton roślinny lub fitoplankton: głównie sinice, zielenice, wiciowce, okrzemki, eugleniny, bruzdnice i kryptofity
    plankton złożony z heterotroficznych organizmów prokariotycznych, czyli tzw. plankton bakteryjny lub bakterioplankton

    NESTONU –

    NEKTONU - wszystkie zwierzęta zdolne do poruszania się wbrew prądom wodnym (w przeciwieństwie do swobodnie unoszącego się planktonu), występujące w przybrzeżnych i w otwartych wodach jezior, mórz, oceanów.
Zalicza się tu:
    strunowce: ryby, gady, ssaki, ptaki,
    mięczaki: głowonogi.

8. Larwa żyjąca w środowisku wodnym to (a, b, c, d) ja zaznaczyłam to z

TROCHOFORA ale to jest moim zdaniem chyba CHOABORA . SP – larwa wodzienia
   
9.Wybierz rośliny wskaźnikowe jezior oligotroficznych(a,b,c,d) ja zaznaczyłam to z

Isoetes lacustris - Poryblinem jeziornym

   
10. tego za bardzo nie pamiętam: gromada Branchiopoda do której należy rząd..... do którego należą gatunki A......i B........posiada aparat filtrujący znajdujący się.......... tego nie wiedziałam

Rząd Cladocera
Gatunki to chyba – Daphnia magna i Daphnia pulex
Występuje u nich filtracja czynna
Narząd filtrujący na odcinku głowowym


PLANKTON – jest zespołem zamieszkującym toń wodą. Składa się z organizmów nie mogących się skutecznie przeciwstawić silnym ruchom wody – jest więc przemieszczany przez prąd i fale. Należą to bakterio-, fito- i zooplankton.
Zooplankton - plankton złożony z organizmów zwierzęcych. W jego skład wchodzą przedstawiciele wielu grup zwierząt, w tym: skorupiaki, osłonice i larwy owadów. Zooplankton występuje w całym Morzu Bałtyckim i Oceanach.

BENTOS – stanowią organizmy związane z dnem. Inbentos – zagłębiony w podłoże, epibentos – bytujący na jego powierzchni. Podobnie jak  planktonie wyróżnia się: bakterio-, fito- i zoobentos.
Makrofity – występują na granicy stref odpowiednio naświetlonej, w wodach oligotroficznych, nawet do głębokości kilkudziesięciu m:
•    AMFIFITY – czyli rośliny ziemnowodne o charakterze roślinności błotnej i bagiennej, w strefie podmokłej i strefie wahań poziomu wody. Rozwijają się one na granicy wody i lądu, przystosowane do życia w płytkiej i głębokiej np. czermień błotna, szalej jadowity, turzyce, brzeżyca jednokwiatowa, żabieniec babka wodna.
•    HELOFITY –zakorzenione w wodzie, wysoko sterczące nad wodą makrofity przeważnie tworzące gęste łany dochodzące do głębokości paru metrów. Dominuje to trzcina, ale występują też pałki wodne, tatarak zwyczajny, jeżogłówka, manna, sity, oczeret i inne.
Tworzą – szuwary – występują w płytkiej wodzie na terenach zabagnionych – ponikło wodne, strzałka wodna, wełnianki.
Oczerety – rośliny rozwijające się na płyciznach przybrzeżnych i śródjeziornych.
•    NIMFEIDY – rośliny zakorzenione, ale o liściach pływających na powierzchni wody – grzebienie, grążele, rdest ziemnowodny, rdestnica pływająca..
•    ELODEIDY – całkowicie zanurzone pod powierzchnią wody, łodygi nie wystają nad powierzchnię wody jedynie kwiaty mają tą zdolność.. Często tworzą rozległe łąki podwodnne, nie występują liście pływające np. moczarka kanadyjska, rdestnica przeszyta, r. połyskująca, r. kędzierzawa, r. grzebieniasta, rogatek sztywny, wywłócznik, ramienice.
•    ISOTEIDY – rozwijają się przy samym dnie ławicy przybrzeżnej jezior, np. Najas. sp., Isoetes lacustris (poryblin jeziorny).

PLEUSTON – rośliny makroskopowe ,nie zakorzenione, unoszące się na powierzchni wody lub w wodzie, np. żabiściek pływający, pływacz zwyczajny, Salwinia natans, wątrobowiec – Riccia fluitans.

HERPON – niższe glony, bakterie rozwijające się na powierzchni osadów dennych, mogą występować również inne organizmy roślinne, np. sinice, okrzemki.

PERIFITON – glony i zwierzęta rozwijające się na podłożu powyżej dna, np. na makrolitach, kamieniach, palach. W zespołach zwierzęcych mamy tu mikrofaune – pierwotniaki, wrotki, niesporczaki, brzuchorzęski, mejofaune – nicienie, skorupiaki, mięczaki, z makrofauny – skąposzczety, pijawki, gąbki, mszywioły, larwy itp.
Cechy mikrobiocenozy – zachodzi sukcesja ekologiczna, czyli następują po sobie grupy organizmów, występowanie stadiów rozwojowych, starzenie się.

TYPT PRZYTWIERDZEŃ DO PODŁOŻA:
•    Bakterie za pomocą śluzu;
•    Okrzemki za pomocą nóżek, galaretowatej substancji i całą powierzchnią ciała;
•    Omułek za pomocą bisiorów;
•     Larwy za pomocą przyssawek, budują domki;
•    Domki poczwarek.
MEROPLANKTON – znajduje się czasowo lub okazyjnie w perifitonie. Śą to larwy małża, mszywiołów, okrzemki.

Organizmy mogą osadzać się na roślinach – okrzemki taki nazywamy EPIFITAMI, a zwierze na roślinie EPIZOOFITY, roślina na zwierzęciu to również EPIZOOFIT, A kiedy zwierze na zwierzęciu EPIZOOIKI.

ZNACZENIE PERIFITONU:
•    Działanie doczyszczające wody. Okrzemki i glony zbierają to co jest w wodzie i wbudowują w siebie a potem są konsumentami I rz.
•    Marykultura – pozyskiwanie skorupiaków;
•    Wykorzystywanie do hodowli drobiu;
•    Podchów narybku np. węgorza wstępującego;
•    Wykorzystywanie sztucznego podłoża do ochrony narzędzi hydrotechnicznych.

NEKTON – organizmy aktywnie pływające w wodach śródlądowych, głównie ryby, płazy, niektóre gady, ptaki i ssaki w morzach także głowonogi i skorupiaki