czupster - 2009-01-12 12:29:26

Byłyśmy u pani Ożgo i pytania nie będą zmieniane ale dodatkowo kazala poczytać o parathormonie i kalcytoninie :)

annoula - 2009-01-12 17:44:26

Hormon tarczycy
    Kalcytonina (CT) wytwarzana jest przez tzw. komórki C, nieco większe od komórek pęcherzykowatych.
    Zwiększa ona odkładanie wapnia i fosforanów w kościach oraz pobudza przekształcenie niezróżnicowanych komórek mezenchymy w komórki kościotwórcze.
    Stężenie jonów wapniowych i fosforanowych we krwi pod wpływem kalcytoniny obniża się.
    Wydzielanie kalcytoniny pobudzane jest przez wzrost stężenia tych jonów.

* * *

KALCYTONINA - hormon produkowany przez tarczycę. Ma on za zadanie obniżyć poziom jonów wapnia i fosforanów we krwi, gdy jest on zbyt duży. Dokonuje tego przez skierowanie nadmiaru tych jonów do kości i przez hamowanie ich reabsorpcji (odzyskiwania) w nerkach. Kalcytonina jest antagonistą parathormonu.

* * *

Klacytonina - powoduje obniżenie stężenia wapnia w osoczu krwi, poprzez pobieranie jonów wapniowych do tkanki kostnej.

* * *

Hormon przytarczyc
Parathormon (PTH) - pobudza on wydzielanie jonów wapniowych z tkanki kostnej do krwi, oraz obniża zwrotną resorpcję jonów fosforanowych w nerkach, w związku z czym obniżony zostaje ich poziom we krwi. Niedobór parathormonu wywołuje tężyczkę - schorzenie charakteryzujące się zmniejszoną ilością wapnia a zwiększona ilością jonów fosforowych w osoczu, co powoduje zwiększenie pobudliwości mięśni szkieletowych i nerwów.
Zbyt duża produkcja parathormonu przez przytarczyce jest przyczyną odwapnienia kości, przez co stają się one kruche i podatne na złamania.

* * *

PARATHORMON - hormon produkowany przez przytarczyce. Odpowiada za zwiększanie poziomu jonów wapnia we krwi poprzez stymulację ich uwalniania z kości i reabsorpcji (odzyskiwania) w nerkach. Jest antagonistą kalcytoniny. Jego niedobór powoduje śmierć w wyniku tężyczki (patologicznego skurczu mięśni organizmu).

* * *

    Parathormon (PTH) jest hormonem peptydowym wydzielanym przez tzw. przytarczyce, tj. dwie pary niedużych gruczołów znajdujących się pod płatami tarczycy.
    Parathormon zwiększa uwalnianie wapnia z kości, stymuluje przemianę komórek kościotwórczych w komórki kościogubne, hamuje wydalanie wapnia przez nerki oraz zwiększa wydalanie fosforanów.
    Pod wpływem parathormonu stężenie jonów wapniowych we krwi zwiększa się, a stężenie fosforanów maleje.
    Obniżenie jonów wapniowych we krwi pobudza wydzielanie PTH.
    Parathormon jest nieodzowny dla życia.
    Jego niedobór powoduje groźną chorobę zwaną tężyczką, charakteryzującą się nadmierną pobudliwością skurczową mięśni, wskutek obniżenia się stężenia wapnia we krwi.

* * *

W komórkach przypęcherzykowych tarczycy wytwarzany jest hormon peptydowy - kalcytonina. Zwiększona zawartość jonów wapniowych we krwi pobudza te komórki do wydzielania kalcytoniny, zwrotnie zmniejszającej zawartość Ca2+ we krwi. Kalcytonina działa bezpośrednio na kości, zmniejsza w nich zawartość cAMP, hamując tą drogą resorpcję wapnia i odwapnienie kości. Działa antagonistycznie w stosunku do hormonu gruczołów przytarczycznych – PTH, zwiększającego i przyspieszającego uwalnianie jonów wapniowych z kości do krwi.

W odróżnieniu od innych gruczołów dokrewnych czynność gruczołów przytarczycznych nie jest regulowana przez przysadkę mózgową ani przez układ nerwowy. Hormonem wydzielanym przez przytarczyca jest parathormon (PTH). Reguluje on gospodarkę wapniowo-fosforanową w ustroju. Stężenie wapnia w osoczu wynosi ok. 10 mg/100 ml. Poziom ten jest bardzo dokładnie regulowany głównie przez PTH. Zwiększona aktywność gruczołów przytarczycznych powoduje szybką mobilizację soli wapniowych z kości i wzrost poziomu wapnia w płynach ustrojowych (hiperkalcemia), zaś niedoczynność tych gruczołów pociąga za sobą spadek poziomu wapnia we krwi (hipokalcemia). Usunięcie gruczołów przytarczycznych powoduje po 3-4 dniach wystąpienie tonicznych nieskoordynowanych uogólnionych skurczów mięśniowych zwanych tężyczką. Nadczynność przytarczyca wiąże się ze wzrostem poziomu wapnia w płynie pozakomórkowym jest depresja ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, osłabienie mięśniowe, zaparcie stolca, bóle brzucha, powstawanie wrzodów trawiennych, zaburzenia czynności serca. Nadmiar wapnia uruchamianego z kości w nadczynności przytarczyca jest wydalany przez nerki, co sprzyja powstawaniu kamicy nerkowej.

* * *

Przykłady działania hormonów antagonistycznych

Do hormonów działających przeciwstawnie należy insulina i glukagon. Insulina produkowana jest w wyspecjalizowanych komórkach trzustkowych, zwanych komórkami alfa. Glukagon również produkowany jest w trzustce, jednak w komórkach beta. Współdziałanie tej pary hormonów ma na celu utrzymywanie stałego stężenia glukozy w osoczu. Spadek poziomu glukozy we krwi jest bodźcem do wydzielania przez komórki beta-trzustkowe glukagonu, który powoduje podwyższenie stężenie tego cukru. Natomiast, gdy poziom cukru będzie wyższy od wartości prawidłowej, z komórek alfa- trzustkowych wydzielana jest insulina obniżająca poziom glukozy we krwi. W trzustce występują także komórki delta, które syntetyzują hormon - somatostatynę, który hamuje działanie insuliny i glukagonu.

Inną parą hormonów antagonistycznych jest parathormon i kalcytonina. Hormony te uczestniczą w regulacji stężenia jonów wapniowych w krwi. Prathormon powoduje podwyższenie poziomu wapnia w krwi, natomiast klacytonina obniża stężenie tych jonów.

www.unbeatenonyks.pun.pl www.forum-gwiezdne-wojny.pun.pl www.niklan.pun.pl www.marysinlas.pun.pl www.klanbloodkillers.pun.pl